انفجار خانه های مجردی، پدیده جدیدی است که  این روزها در شهرها با با آن روبرو هستیم. خانه های مجردی به دلیل حریم امنی که برای ساکنان خود برای انجام رفتارهای خارج از عرف و اخلاق ایجاد می‌کند، می‌تواند آسیب‌های بسیاری بر پیکره اجتماع وارد کند.

خانه ی مجردی ، تنهایی و خطر

به گزارش « تبیان »، در روزگاری نه چندان دور اگر کسی به فکر تهیه خانه مجردی می‌افتاد باید از هفت خان رستم می‌گذشت و در آخر کار اگر می‌توانست خانه ای پیدا کند، که صاحبش حاضر به اجاره خانه به مجرد می‌شد، پیش از نوشتن قولنامه باید به کلانتری محل می‌رفت و مراتب زندگی مجردی خود را به اطلاع نیروهای انتظامی می‌گذاشت. اما این روزها دیگر این خبرها نیست، آگهی‌های اجاره خانه مجری در دکان هر بقالی پیدا می‌شود و زندگی مجردی خیلی آسان شده است. کافی است در قالب مشتری پا در یکی از هزاران بنگاه سطح شهر بگذارید و بگویید که در جستجوی خانه مجردی هستید، دیگر نه صاحب بنگاه تعجب می‌کند و نه چشم و ابرو نازک می‌کند و فقط از متراژ و شرایط خانه درخواستی و مبلغی که به عنوان ودیعه و اجاره قادر به پرداخت آن هستی، می‌پرسد تا بتواند با هماهنگی این فاکتورها خانه مورد نظر را پیدا کند.

خانه های مجردی دانشجویان غیر بومی

یکی از عوامل افزایش خانه های مجردی در سال‌های اخیر، پذیرش غیر بومی دانشجویان در دانشگاه های غیر دولتی و آزاد بود که امکانات خوابگاه برای پذیرفته شدگان ارائه نمی‌کردند. این موضوع باعث می‌شد تعدادی زیادی از دانشجویان در شهر محل تحصیل خود برای ادامه زندگی مجبور به تهیه خانه های مجردی شوند و یا به تنهایی و یا در کنار دیگر هم دانشگاهی‌ها نشان، به زندگی در این خانه‌ها ادامه دهند. این می‌شد که دانشجویی که تا دیروز در خانه و زیر نظارت خانواده بود، خود را تنها و خودمختار در شهری بزرگ می‌دید که کسی او را نمی‌شناخت. در نتیجه زمینه برای بروز انواع و اقسام رفتارهای غیر عرفی باز می‌شد و دیگر خانواده ای هم نبود که رفتارهای جوان را کنترل کند و رفت و آمد هایش را زیر نظر داشته باشد.

زندگی مجردی فارغ‌التحصیلان شهرستانی برای فرار از بازگشت

از دیگر افرادی که ساکنان خانه های مجردی در شهرهای بزرگ را تشکیل می‌دهند، دانشجویانی هستند که پس از فراغت از تحصیل قصد بازگشت به شهر خودشان را ندارند و با توسل به یافتن شغلی در تهران، به دنبال باقی ماندن در این شهر هستند. این افراد که پس از فراغت از تحصیل دیگر نمی‌توانند از امکانات خوابگاه های دانشجویی استفاده کنند، برای سکونت خانه های مجردی را اجاره می‌کنند و از این طریق می‌خواهند زندگی خود در به هر قیمتی که شده در کلانشهرها ادامه دهند و با از دست دادن امکانات و آزادی‌هایی که در این شهر دارند، به شهرهای محل تولد خود باز نگردند.
تنهایی

زندگی مجردی مهاجران جویای کار

از دیگر افرادی که در خانه های مجردی زندگی می‌کنند می‌توان به مهاجرانی که شهر و دیار خود را به امید یافتن شغلی در شهر ترک کرده‌اند، اشاره کرد. این افراد که در کلانشهر ها محلی برای زندگی ندارند، مجبور می‌شوند با پرداخت قسمت اعظم حقوق خود بابت اجاره، زندگی در خانه های مجردی را تجربه کنند

افزایش سن ازدواج خانه های مجردی را زیاد می‌کند

یکی دیگر از عوامل افزایش زندگی‌های مجردی در شهرهای بزرگ به خصوص تهران، افزایش سن ازدواج است. زمانی که سن ازدواج به دلیل مسائل اقتصادی و فرهنگی بالا می‌رود، دخترها و پسرها وقتی سال‌ها از 18 ساله شدنشان گذشت و هنوز مجرد بودند و قصد ازدواج هم نداشتند، برای اینکه مستقل شوند و از آزادی‌هایی که در محیط خانواده از آن بی بهره‌اند، دست یابند، خانه را به امید زندگی آزاد در خانه های مجردی ترک می‌کنند. این می‌شود دختران و به خصوص پسرانی که خانواده‌هایشان در داخل تهران هستند، برای استقلال بیشتر، به تنهایی یا با دوستانشان اقدام به تهیه خانه های مجردی می‌کنند.

افزایش طلاق و زندگی‌های مجردی

از پدیده های دیگری که تعداد خانه های مجردی در شهر را افزایش می‌دهد، افزایش طلاق و فروپاشی بنیان خانواده‌ها است. عموماً پس از طلاق چه مرد، چه زن تمایل زیادی به بازگشت به خانه پدری و زندگی در کنار خانواده اولیه ندارد. در نتیجه پس از طلاق زن و مرد در راهی خانه های مجردی می‌شوند و دور از نظارت‌های خانوادگی زندگی جدید را آغاز می‌کنند. این در حالی است که غالب زنانی که در خانه های مجردی زندگی می‌کنند، زنان مطلقه و بیوه هستند که آسیب‌هایی که آن‌ها را تهدید می‌کند بسیار بیشتر از مردان است.

مردهای متأهل و خانه های مجردی

البته خانه های مجردی بر خلاف نامشان، تنها به کار مجردها نمی‌آیند. برخی از مردان متأهل که روابطی خارج از خانواده دارند نیز برای ادامه این روابط غیر عرفی اقدام به تهیه خانه های مجردی می‌کنند و ساعت‌ها و روزهایی را خارج از خانه و بدون اطلاع خانواده در خانه های مجردی سر می‌کنند.

مسئولین بهوش باشید ، ریشه یابی و اقدام کنید!

زمانی که سن ازدواج به دلیل مسائل اقتصادی و فرهنگی بالا می‌رود، دخترها و پسرها وقتی سال‌ها از 18 ساله شدنشان گذشت و هنوز مجرد بودند و قصد ازدواج هم نداشتند، برای اینکه مستقل شوند و از آزادی‌هایی که در محیط خانواده از آن بی بهره‌اند، دست یابند، خانه را به امید زندگی آزاد در خانه های مجردی ترک می‌کننددر هر حال جامعه ما نیز مانند تمام جوامعی که در حال طی طریق از سنت به مدرنیسم هستند، در راستای آسیب‌هایی مانند افزایش فردگرایی و زندگی مجردی که از اقتضائات مدرنیته هستند، قرار دارد و مسئولان باید با آسان کردن شرایط ازدواج پایدار و تحکیم پایه های زندگی مشترک از افزایش تعداد زندگی‌های مجردی جلوگیری کند تا ادامه این روند به زوال خانواده که هسته اصلی جامعه است، نیانجامد.

منبع :بخش اجتماعی تبیان

 

نوشته شده در پنج شنبه 90/10/22ساعت 11:40 عصر توسط رز سفید نظرات ( ) |